နတ္ကေတာ္ ေဒၚေစာ

က်ေနာ္ တို႕ရြာမွာ တစ္ဦးတည္းေသာ နတ္ကေတာ္ ေဒၚေစာ ဆိုတာရွိပါတယ္။ နတ္ကို အလြန္ယံုၾကည္ ကုိးကြယ္သူလဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ရြာကလူေတြကလဲ ကေလးတစ္ေယာက္ ညမွာ ေကာင္းေကာင္းမအိပ္ဘဲ ငုိေနတယ္ဆိုရင္ မနက္လင္းတာနဲ႕ ေဒၚေစာ ဆီသြားၾကေတာ့တာ။ နတ္ေမးတာေပါ့။ ဘာလို႕ ကေလးမအိပ္ တာလဲဆိုျပီး။ အဲဒီေလာက္အထိ ရြာမွာ နတ္ကေတာ္ ေဒၚေစာ က အေရးပါတာ။ လူတိုင္းကလဲ ဘာရယ္မဟုတ္ တစ္ခုခုဆိုတာနဲ႕ ေဒၚေစာ ဆီမသြားဘူးလား။ သြားေမးပါလား။ အေျဖသိေတာ့မွ ကိုယ္ဘာသာကိုယ္ စဥ္းစားေပါ့။


လူတိုင္းကသာ ေဒၚေစာ အားနတ္ေမးၾကတာ။ သူ႕ေယာက်ၤား ဦးထင္ ကေတာ့ နတ္ကို လံုး၀မယံုသူ။ ဘယ္ေလာက္ထိ မယံုသလဲ ဆိုရင္ အိမ္မွာ ရွိေနတဲ့ နတ္ရုပ္ေတြကိုေတာင္ ေဒၚေစာမရွိခင္ ရန္ရွာတာ။ ေဒၚေစာကလဲ သိတယ္။ သူအျပင္မသြားခင္ ငထင္ ... နင္ငါ့နတ္ရုပ္ေတြကို ဘာမွမလုပ္နဲ႕ေနာ္။ နင္တစ္ခုခု လုပ္လိုက္ရင္ ငါျပန္လာရင္ ငါ့ကိုေျပာျပတာေနာ္။ ဦးထင္ကလဲ ေအးေအး..ဘာမွမလုပ္ပါဘူးဟာ.. တစ္ေန႕ေတာ့ ေဒၚေစာ အျပင္သြားေနတုန္း..နတ္ရုပ္ေတြနဲ႕ ဦးထင္ စကားေျပာေနတာ ရပ္ကြက္ထဲက လူေတြက သိေတာ့ သြားၾကည့္ၾကတယ္။ တိုးတိုးတိတ္တိတ္။

ကိုၾကီးေက်ာ္ နတ္ရုပ္ကို ၾကည့္ျပီး ဦးထင္က..

• ေဟ့ေကာင္ ေက်ာ္ၾကီး ေရွ႕တိုးစမ္း.. မင္း.. ခဏခဏ မူးမူးေနတာ လာခဲ့ ဆိုျပီး နတ္ရုပ္ရဲ႕ေခါင္းကို ႏွစ္ခ်က္ ရိုက္တယ္..
• ဟုိေကာင္မ မႏွဲေလး...ညည္းလဲလာစမ္း.. နင္ကေတာ့ နဲနဲပိန္ေတာ့ တစ္ခ်က္ဆိုရျပီ..

အဲဒီလို လုပ္တာ..

ေဒၚေစာလဲ သိေရာ အၾကီးအက်ယ္ ေဒါသထြက္တယ္။ သူ႕ကိုယ္သူလဲ နတ္ပူးျပီး အမိုက္အမဲေလးမို႕ ခြင့္လႊတ္ပါေပါ့။ အိမ္ေရွ႕က အပင္မွာလဲ ႏြားမခ်ည္ေအာင္ ေျပာလိုက္.. နတ္ကေျပာသလိုလုိနဲ႕ သူကေျပာတာကို ဦးထင္က ၾကားသြားျပီး....

အိမ္ေရွ႕က ႏြားကို တစ္ေနရာေရႊ႕ျပီး.. ဒီအပင္လား နတ္ရွိတာ ဆိုျပီး.. အိမ္ထဲက ဓားကိုယူကာ..

• နတ္မင္းၾကီးဗ်ား..
• အိမ္မွာထင္းမရွိလို႕ ေအာက္က သစ္ကိုင္းေလးေတြ ခုတ္ထစ္ခြင့္ျပဳပါ ဆိုျပီး ေအာက္ကေန တစ္ကိုင္းခ်င္း ခုတ္လာလိုက္တာ.. ေနာက္ဆံုး ေခါင္ဖ်ား တစ္ကိုင္းထဲ လဲ က်န္ေရာ..ဦးထင္က..

• ကိုင္း .. နင္.. ဒီတခါ ဘယ္ေျပးမလဲ.. လာခဲ့.. ဆိုျပီး

က်န္ေနတဲ့ ေခါင္ဖ်ားတစ္ကိုင္းကိုပါ ခုတ္ခ်လိုက္တာ.. လူကလဲ ကိုင္စရာ သစ္ကိုင္းအပို မရွိေတာ့.. လူပါ ျပဳတ္က်ပါေလေရာ.. လက္လဲက်ိဳးေပါ့..

ေဒၚေစာလဲ ေျပာအားရွိသြားတာေပါ့။ နတ္ကိုင္လို႕ သစ္ပင္ေပၚက ျပဳတ္ၾကတာေပါ့။ သူ႕ေယာက်ၤား မိုလို႕ မေသတာေပါ့။ ရြာထဲက လူေတြကလဲ ဟုတ္သလိုလိုနဲ႕။

ညလဲေရာက္ေရာ..ေဒၚေစာက ဦးထင္နဲ႕ အတူမအိပ္ဘဲ နတ္ကေတာင္းဆိုလို႕ ဆိုျပီး.. တျခားရြာက နတ္ကေတာ္ ေယာက်ၤားနဲ႕ အတူသြားအိပ္တာ..

အခု စာေရးေနခ်ိန္အထိ ေဒၚေစာ က်ေနာ္တို႕ရြာကိုု ျပန္မလာေတာ့ဘူး...