အညာဓေလ့ အညာသၾကၤန္

ေမြးရပ္ေျမရြာကို လြမ္းလို႕ သတိတရအျဖစ္ ရြာအေၾကာင္းေလးေတြကိုပဲ အစဥ္တစုိက္ ေရးသားလာခဲ့တာ က်ေနာ္တို႕ အညာအေၾကာင္းလဲ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သိေနၾကေရာေပါ့။ အခုတစ္ခါေတာ့ ရြာက သၾကၤန္ပြဲေလး အေၾကာင္း ေဖာ္ျပခ်င္ပါရဲ႕။ က်ေနာ္ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ ရြာမွာ ေရရွား၊ အညာေႏြပူပူမွာဆိုေတာ့ သၾကၤန္ဆို မနက္ခင္းအေစာပုိင္းနဲ႕ ညေနေစာင္းေလးေလာက္ဘဲ ရွိတဲ့ေရေလးနဲ႕ တစ္ခြက္ကို ႏွစ္ေယာက္စာ ခြဲျပီး ေလာင္းခဲ့ရတာေလ။

.
အခုေတာ့ အရင္လို မဟုတ္ေတာ့။ အိမ္တုိင္းနီးပါး လက္လွဳပ္တြင္းႏွင့္၊ ေရစက္ႏွင့္ ဆိုေတာ့ မိမိအိမ္ေရွ႕မွာ သၾကၤန္မ႑ပ္ေဆာက္ျပီး တစ္ေနကုန္ မနားတမ္း ေရကစားႏုိင္ၾကျပီ။ အရင္တုန္းကေတာ့ ျမင္းမူျမိဳ႕ေပၚျဖစ္ျဖစ္၊ မံုရြာျဖစ္ျဖစ္ ရြာကလူငယ္ေတြ စုျပီး သၾကၤန္အေပ်ာ္အပါး ထြက္ၾကတာ။ အခုေတာ့ ျမိဳ႕မွာေနတဲ့ သူေတြက ရြာသို႕ ျပန္လာၾကျပီး ေရကစားၾကျပီ။ သူတို႕ အဆိုအရ ရြာမွာ ပိုျပီး ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းတယ္ဆိုဘဲ။

.

သၾကၤန္အၾကိဳေန႕မွာ ရြာက လူငယ္ေတြစုျပီး သက္ၾကီးပူေဇာ္ပြဲ လုပ္ၾကပါတယ္။ ရြာမွာ ရွိတဲ့ သက္ၾကီးေတြကို ေခါင္းေလ်ာ္၊ လက္သည္းညွပ္၊ အ၀တ္အစားလွဴ၊ အစားအေသာက္လွဴ ျပီး တတ္ႏုိင္သမွ် စုေငြေလးနဲ႕ ေငြသားေလးေတြကိုပါ ကန္ေတာ့ၾကပါတယ္။ ရြာလယ္၊ ရြာဦး နဲ႕ ရြာ့ေတာင္ေက်ာင္း တို႕တြင္ အမွဳိက္သရုိက္ရွင္းျခင္း၊ ေစတီပုထုိးမ်ားအား ထံုးသကၤန္းကပ္လွဴျခင္း တုိ႕လည္း ျပဳလုပ္ကုသုိလ္ယူၾကပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ရြာရဲ႕ဓေလ့အျဖစ္ ရြာဦးအရွင္ၾကီးနတ္ကို မုန္႕ပဲသေရစာေတြနဲ႕ ရုိးရာနတ္ပူေဇာ္ျခင္းကိုလဲ ျပဳလုပ္ၾကပါတယ္။

.

ဒီေနရာမွာ ခဏျဖတ္ျပီး ရြာရဲ႕နတ္ကုိးကြယ္မွဳကို အနည္းငယ္ေဖာ္ျပခ်င္ပါတယ္။ မေန႕က အေမ့ဆီကို ဖုန္းဆက္ေတာ့ သၾကၤန္ေရာက္ရင္ ရြာျပန္လာမွာလားတဲ့။ မျပန္ျဖစ္ေသးဘူး အေမ။ သၾကၤန္ျပီးေလာက္မွ ခြင့္ယူျပီး ျပန္ျဖစ္မယ္ ဆိုေတာ့ ျပန္ခဲ့ပါလားတဲ့။ ေျမးေလးကိုလဲ ေခၚခဲ့ပါတဲ့။ ရုိးရာအေမၾကီးနတ္ကို ျပသျပီး ေရာဂါအႏၱရာယ္ကင္းေ၀းေအာင္ ႏွစ္သစ္မွာ နတ္ကန္ေတာ့ရေအာင္တဲ့။ တစ္ဖက္က အေမ ဆိုေတာ့ နတ္နဲ႕ပတ္သက္ျပီး သူတို႕ ယံုၾကည္လာတဲ့ အစဥ္အလာကို အျငင္းမပြားခ်င္တာနဲ႕..ဟုတ္ကဲ့အေမ။ သား..ရြာကို ျပန္လာျဖစ္ရင္ ေခၚလာခဲ့ပါ့မယ္ အေမ လို႕ ေျပာလုိက္ရတယ္။ မိဘ ဘိုးဘြား အစဥ္အလာ ယံုၾကည္မွဳဆိုေတာ့လဲ ေျပာရတာ အခက္သား။

.

က်ေနာ္တို႕ အညာက နတ္ေတြကလဲ အမ်ားသား။ ၃၇ မင္းေသာ နတ္ေတြက အညာနဲ႕ ပတ္သက္ေနတာေတြက မ်ားသကိုး။ က်ေနာ့္ လက္ရွိအသိနဲ႕ ေျပာရရင္ က်ေနာ္တို႕ရြာက လူေတြက နတ္ကို ေၾကာက္လို႕ ကို္းကြယ္ၾကတာ၊ လုိခ်င္လို႕ ကိုးကြယ္ၾကတာ၊ ရုိးရာမို႕ ကုိးကြယ္ၾကတာ နဲ႕ နတ္ဟာ က်ေနာ္တို႕ ရြာရဲ႕ လူေနမွဳမွာ အျမစ္စြဲေနတာ။

.

နတ္ဟာ က်ေနာ္တို႕ လူမ်ဳိးေတြ ျဖစ္တည္လာတာနဲ႕ အတူပါလာတာလို႕ ယူဆႏုိင္ပါတယ္။ နတ္ေတြကို ယံုထုိက္၊ မယံုထုိက္၊ ကိုးကြယ္ထုိက္၊ မကိုးကြယ္ထုိက္ ကိုေတာ့ က်ေနာ္ ဘာမွ မေျပာလို။ ကိုယ့္သေဘာနဲ႕ ကို္ယ္ေပါ့။ လူေတြရဲ႕ အေျခခံ လြတ္လပ္ခြင့္ ကိုး။ နတ္ပြဲေတြကိုေတာ့ ေရာက္ဖူးၾကလား မသိဘူး။ အဲဒီမွာ လူေတြ ဘယ္ေလာက္ အသည္းအသန္ ကိုးကြယ္ပသ ၾကသလဲ။ ေၾကာက္လို႕တို႕၊ လုိခ်င္လိုတို႕၊ ဘာလုိ႕တို႕ ဆိုတာေတြကေတာ့ ထားလုိက္ပါ။ တကယ့္ကို အျပင္းအထန္ ပူေဇာ္ၾကတာဗ်။ ၾကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မၾကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ၊ နတ္ကိုးကြယ္မွဳကေတာ့ ရုိးရာလုပ္ငန္းၾကီး အမွန္ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ စကားလဲ ရွည္သြားျပီ။ ရြာသၾကၤန္အေၾကာင္း ဆက္ၾကအံုးစို႕။ နတ္ကေတာ္ဟာသေလး ဖတ္ခ်င္ရင္ အရင္ကေရးထားတဲ့ နတ္ကေတာ္ေဒၚေစာ ပို႕စ္မွာ ဖတ္ပါ။

.

သၾကၤန္အက်ေန႕မွာေတာ့ ရြာဦးေက်ာင္းမွာ ဥပုဒ္သီလ ေဆာက္တည္ၾကပါတယ္။ လူၾကီးေတြက ဥပုဒ္သီလ ေဆာက္တည္၊ လူငယ္ေတြက ေက်ာင္းတြင္း ဥပုဒ္သီလ ေဆာက္တည္။ ညေနပုိင္းမွာေတာ့ လူငယ္ေတြရဲ႕ ေရကစား ေပ်ာ္ရႊင္ပြဲေပါ့။

.

သၾကၤန္အၾကတ္ေန႕ မနက္ပုိင္းမွာေတာ့ သံဃာေတာ္မ်ားအား အာရုဏ္ဆြမ္းေလာင္းလွဴပြဲ က်င္းပပါတယ္။ တစ္ရြာလံုး အိမ္အျပင္လမ္းမေပၚထြက္ျပီး ဆြမ္းေလာင္းပြဲ လုပ္ၾကတာဆိုေတာ့ ဆြမ္းဟင္း ႏွင့္ သၾကၤန္မုန္႕မ်ားအား လွည္းႏွင့္ သယ္ယူပုိ႕ေဆာင္ရသည္အထိ ျဖစ္ပါသည္။ မနက္ပုိင္း ဆြမ္းေလာင္းပြဲ ျပီးသြားရင္ေတာ့ ဥပုဒ္သီလ ေဆာက္တည္ၾကျပန္ပါတယ္။ ညေနပုိင္းမွာေတာ့ ထံုးစံအတုိင္း လူငယ္မ်ားရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေရကစားပြဲ။ သၾကၤန္ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲနဲ႕ အရက္ဆိုတာ ဒြန္တြဲေနသလို ျဖစ္ေနလို႕ ရြာမွ တာ၀န္ရွိသူမ်ား ဘယ္ေလာက္ပဲ သၾကၤန္ရက္အတြင္းမွာ အရက္မေရာင္းရ အမိန္႕ထုတ္ထုတ္ တစ္ေနရာရာမွာေတာ့ အခ်ိန္အမေရြး ရရွိေနတတ္ပါတယ္။ အရင္ရက္ေတြထက္စာရင္ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္းေတာ့ မေသာက္ရဲၾက။ အထိန္းအကြပ္ေလး ရွိေနေတာ့ ေတာ္ေသးတယ္လို႕ ဆိုရမွာေပါ့။ ေရကစား မ႑ပ္မ်ားမွာလည္း အရက္ေသာက္လာသူ မလာရ လို႕ ေရးထားၾကတာ ေတြ႕ရေလရဲ႕။

.

သၾကၤန္အတက္ေန႕မွာေတာ့ ထူးထူးကဲကဲ ေပ်ာ္ၾကတဲ့ ရက္ေပါ့။ ဥပုဒ္ေက်ာင္းက အျပန္ လူၾကီး၊ လူငယ၊္ သံဃာေတာ္မ်ားပါ မက်န္ ေရကစား ၾကတဲ့ ရက္ေပါ့။ ဒီရက္မွာ အထူးျခားဆံုးကေတာ့ အရင္တုန္းက အုံပုန္းခ်စ္ ဇတ္လမ္းေလးေတြ ထင္ထင္ရွားရွား ေပၚလာၾကတာပါဘဲ။ ဒီႏွစ္ေတာ့ ဘယ္သူေတာ့ စြံသြားျပီ။ ဘယ္သူနဲ႕ ဘယ္သူေတာ့ ၾကိဳက္သြားၾကျပီ ဆိုျပီး သတင္းေလးေတြ ၾကားလာရေလရဲ႕။ သၾကၤန္ရက္အတြင္းမွာ မိမိႏွစ္သက္ရာ အပ်ဳိေလးေတြ အိမ္မွာ သြားျပီး ေရပက္ဘို႕ အခြင့္ေကာင္းေစာင့္ရင္း နီးစပ္သြားၾကတာေတြလဲ အမ်ားသား။

.

ေရပက္မွာ ေၾကာက္လို႕ အိမ္တြင္းတစ္ေနရာမွာ ပုန္းေနသူ အပ်ဳိအတြက္ ေအာင္သြယ္ေတာ္ရဲ႕ စကားနဲ႕ ေရ၀င္ပက္ရင္း ရည္းစားစကား ေျပာရတဲ့ ဓေလ့ေပါ့ေလ။ လူၾကီးေတြက ဥပုဒ္ေက်ာင္းမွာဆိုေတာ့ အခြင့္ေကာင္းေပါ့ေလ။ လူမေတြ႕ေအာင္ ပုန္းေနတဲ့ ေနရာဆိုေတာ့ အခြင့္သာခုိက္ေပါ့။ ဖလားေလးတဲ့ ေရထည့္၊ ေရေမႊးထည့္၊ ပိေတာက္ပန္းေလးေတြ ထည့္ျပီး ၀င္သြား။ ျပန္ထြက္အလာမွာ ၀င္သြားသူပါ ေရစိုလာလို႕ကေတာ့ အေျခအေန ေကာင္းေပါ့။ မိန္းကေလးက ႏွစ္သက္သေဘာက်လို႕ ေရဖလားတစ္၀က္ကို အေလာင္းခံျပီး က်န္တစ္၀က္ကို ျပန္လည္ေလာင္းလုိက္လို႕ေလ။ ေရအျပည့္နဲ႕ ခြက္ကို ကိုင္ျပီး ထြက္လာရင္ေတာ့ အေျခအေန မေကာင္း။ မိန္းကေလးက ေရေလာင္းမခံ လုိက္ဘူးေလ။ ဓေလ့ေလးက သေဘာက်စရာေတာ့ အေကာင္းသား။ သၾကၤန္အတက္ေန႕မွာေတာ့ တစ္ေနကုန္ ေရကစားၾကတာ။

.

ေနာက္ရက္ ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႕မွာေတာ့ ဥပုဒ္ေက်ာင္းကို တစ္ရြာလံုး လူၾကီးလူငယ္ ဥပုဒ္သီလ ယူၾကတာ။ ဒီေန႕မွာ အလွဴအတန္း ျပဳသူမ်ားလည္း ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ အမ်ားသား။ အျပိဳင္အဆုိင္ေပါ့ေလ။ ဥပုဒ္ေက်ာင္းလာ ဥပုဒ္သည္ေတြကို မနက္ပုိင္း ထမင္းေကၽြးၾက၊ သံဃာေတာ္ေတြကို ဆြမ္းကပ္ျပီး လွဴဖြယ္ပစၥည္းေတြ လွဴၾက၊ ဥပုဒ္တရားယူဘို႕ ေစာင့္ေနသူေတြကို လဘက္၊ မုန္႕၊ ေဆးလိပ္၊ အခ်ဳိရည္ ေ၀ငွရင္း ရွိသမွ်ေလး ထုတ္ၾကြားတဲ့ ပြဲေပါ့ေလ။

.

အျဖစ္က ဒီလုိပါ။ မႏွစ္က ေရႊဆြဲၾကိဳး တစ္ကုံး နဲ႕ ေဆးလိပ္ေ၀တဲ့ လံုမငယ္က ဒီႏွစ္ေတာ့ ဆြဲၾကိဳး ႏွစ္ကုံးနဲ႕။ စီးပြားတက္လာတဲ့ သေဘာေပါ့ေလ။ ေဆးလိပ္၊ လဘက္ ေ၀ရင္းနဲ႕ ဆိုေတာ့ ေရႊလက္ေကာက္ ၾကြားဘို႕ အခြင့္ေကာင္းတစ္ခုေပါ့ေလ။ ဥပုဒ္လာယူရင္း ဒီအျဖစ္ကလဲ မျဖစ္မေနကို စပ္စုရတဲ့ ရက္ေပါ့ေလ။ ဒါမွ မနက္ဖန္ အတြက္ .. ေဟ့..ဘယ္သူကေတာ့ ဒီႏွစ္ လက္ေကာက္ အသစ္မ၀ယ္ဘူး။ ေရႊဆြဲၾကိဳးေတာ့ ေျပာင္းသြားတယ္.. ဘာညာေပါ့ေလ။ တျခားေနရာမွာေတာ့ ဒီအျဖစ္ ရွိလား မသိဘူး။ က်ေနာ္ ေမြးခဲ့တဲ့ ေမြးရပ္ေျမရြာမွာေတာ့ ရွိေလရဲ႕။ ဓေလ့ေပါ့ေလ။

.

ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင့္
ကိုမ်ဳိး (အညာေျမ)